Van americano tot macchiato doppio

Het begon in de achtertuin van mijn ouders in Brabant. Vrienden op bezoek. En toen mocht ik ook wel een keer koffie proeven. Mét suiker, melk en slagroom weliswaar, maar toch proefde ik het. Zeven of acht jaar was ik.

Vanaf diezelfde leeftijd namen mijn ouders ons elke zomervakantie mee naar Italië. Ik stond als eerste op om ’s morgens broodjes te halen, vanwege de heerlijke geur in het campingbarretje. Koffie. Maar pas toen ik ging studeren werd koffiedrinken vast onderdeel van mijn dag. Op vakantie bestelde ik standaard een caffè americano. De gewone Italiaanse caffè was me toen nog te sterk.

Maar nu! Thuis zijn de verwachtingen niet zo hoog gespannen, maar eenmaal in ‘mijn land’ kan ik niet wachten om mijn eerste caffè macchiato doppio te bestellen. Een obsessie bijna, om in de drie weken dat ik in Italië ben, het ultieme adresje voor de allerlekkerste te vinden. Gelukkig duurt die zoektocht nooit lang. Italianen houden van kwaliteitskoffie.

In Le Marche vond ik drie jaar geleden een ontzettend goed adres. Zo goed, dat ik de hele vakantie de boodschappen wilde doen. Mijn partner werd na een week wat achterdochtig, tot ik hem ook meenam naar de beste koffiebar van Casteldimezzo. Tegenover de parkeerplaats van de supermarkt. Daar had ik heel wat halfuurtjes in mijn eentje doorgebracht deze weken, weg van campinggeluid en kindergeklets. Mamma mia! Vakantiegenot doppio.